Refer to: https://steemit.com/myth/@factsout/human-life-and-creation-in-japanese-mythology
ตำนานการกำเนิดโลก
จากตำนานญี่ปุ่นที่บันทึกไว้ในคัมภีร์โคะจิกิ (古事記) กล่าวว่าแต่เดิมท้องฟ้าและแผ่นดินเป็นหนึ่งเดียวกัน ต่อมาทั้งสองก็แยกจากกัน ด้านบนเป็นพื้นฟ้าที่มืดมิดมีแต่พายุฝนตกกระหน่ำ ด้านล่างเป็นทะเลโคลน จนเมื่อฝนหยุดตกก็เกิดเทพสองตนขึ้นเอง คือเทพบิดาอิซานางิ / อิซานากิ 伊邪那岐(イザナギ) ก็ว่า มีง้าวหรือหอกวิเศษ กับเทพมารดาอิซานามิ (伊弉冉尊/伊邪那美命) มีสร้อยคอมีจี้กระจกวิเศษทำให้เกิดแสงสว่าง และแสงสะว่างไปสะท้อนกับไอน้ำทำให้รุ้งกินน้ำเกิดขึ้น แล้วเทพทั้งสองก็ปีนขึ้นไปบนรุ้งและเมฆมองมายังเบื้องล่างแล้วจึงคิดจะสร้างเมืองของตน
เทพบิดาอิซานากิจึงใช้หอกวิเศษกวนลงไปในทะเลโคลนแยกดินออกจากน้ำจนกลายเป็นพื้นดินกว้างใหญ่ซึ่งก็คือประเทศญี่ปุ่น ที่มีเกาะสำคัญทั้งแปด เมื่อมีแผ่นดินมนุษย์ก็ถือกำเนิดขึ้นเอง แล้วเทพทั้งสองก็ลงมาสร้างบ้านเมืองแล้วใช้ชีวิตบนโลก
โดยแทพทั้งสองเป็นผู้ให้กำเนิดเทพต่าง ๆ ขึ้นมามากมาย
1) เทพต่าง ๆ ลูกของเทพบิดาอิซานางิและเทพมารดาอิซานามิ ยามเมื่อเทพมารดาอิซานามิมีชีวิตอยู่ ที่สำคัญคือเทพไฟคางุสึจิ 迦具土 (カグツチ) ผู้ฆ่าแม่ของตนเอง
2) ร่างกายของเทพที่ตาย ก็ให้กำเนิดเทพได้
2.1 ศพของอิซานามิเทพมารดาให้กำเนิดเทพอสูรสายฟ้าไรจิง雷神ทั้ง 8
2.2 ศพของเทพไฟคางุสึจิ 迦具土 (カグツチ) ลูกที่ถูกเทพบิดาอิซานางิฆ่าให้กำเนิดเทพอีกหลายตนที่สำคัญเช่น เทพดาบอัสนีบาต "เคมิคาทสึจิ" 建御雷 ซึ่งเกิดจากเลือดเทพไฟคางุสึจิ)
3) ร่างกายของเทพบิดาอิซานางิที่อาบน้ำ
ที่สำคัญคือสุริยเทวีอะมะเตะระซุ โอมิกามิ 天照大御神 จากตาซ้าย จันทรเทพสึกูโยมิ 月読 จากตาขวา และพระพายุ ซูซาโนโอะ โน มิโกโต 須佐之男命 จากจมูก
ตำนานโลกแห่งความตาย (มรณภูมิ)
เมื่อเทพมารดาอิซานามิให้กำเนิดเทพต่าง ๆ แล้ว ตนสุดท้ายที่กำเนิดในครรภ์ของนางขณะที่ยังมีชีวิตในโลกมนุษย์คือเทพไฟคางุสึจิซึ่งได้เผาผลาญเทพมารดาอิซานามิตายในวันที่คลอดบุตร ทำให้เทพอิซานางิโกรธมาก (รักเมียมากกว่าลูก) จึงใช้ดาบตัดเทพไฟคางุสึจิลูกของตนเป็นชิ้น ๆ แล้วเลือด และชิ้นส่วนศพของเทพไฟคางุสึจิก็ให้กำเนิดเทพต่าง ๆ ในศาสนาชินโตขึ้นมากมายเทพองค์สำคัญที่เป็นที่รู้จักกันดีที่เกิดจากเลือดของเทพไฟคางุสึจิคือ เทพแห่งดาบ และอัสนีบาต "เคมิคาทสึจิ" 建御雷
แล้วเทพบิดาอิซานางิก็ตามลงไปในนรก เพื่อไปขอร้องพญายมให้ยอมให้เขาพาเทพมารดาอิซานามิ ผู้เป็นทั้งน้องสาวและภรรยาของเขากลับไปยังโลกมนุษย์ พญายมก็อนุญาตพาอิซานามิมาพบ แต่ให้อิซานามิทำหน้าที่บางอย่างให้เสร็จก่อน แล้วอิซานามิก็กลับไปที่ห้องของตน โดยให้เทพอิซานางิรอก่อน แต่เนื่องจากเทพอิซานามิไปนานมาก เทพอิซานางิร้อนใจจึงเข้าไปตามที่ห้องของอิซานามิ แล้วหักหวีจุดไฟดูก็ตกใจที่เห็นว่า ตามร่างกายเทพอิซานามิได้ให้กำเนิดเทพอสูรสายฟ้าไรจิง雷神ทั้ง 8 ที่น่าเกลียดน่ากลัวมาก บางก็ว่าเพราะในนรกเทพอิซานามิมีหน้าที่ให้กำเนิดปีศาจต่าง ๆ ตอนที่ให้กำเนิดมีสภาพที่เหมือนศพมีหนอนขึ้น ทำให้ภาพความงามและความรู้สึกเสน่หาที่มีต่อเทพอิซานามิในใจของเทพบิดาอิซานางิหมดไป จึงรีบวิ่งหนีไป ฝ่ายเทพอิซานามิก็วิ่งตาม (คงอยากกลับไปโลกมนุษย์) แต่เทพบิดาอิซานางิก็กลัวว่าเทพอิซานามิจะออกมาจากโลกแห่งความตายได้จึงใช้ก้อนหินใหญ่ปิดขังเทพอิซานามิไว้ นั้นเป็นการทำลายสัญญาระหว่างเทพอิซานางิกับพญายม ซึ่งทำให้เทพมารดาอิซานามิจะต้องอยู่ในโลกแห่งความตายตลอดไป เพื่อทำหน้าที่ให้กำเนิดปีศาจทั้งปวงในฐานะมหาเทวีแห่งโลกหลังความตาย "โยมัตสึโอกามิ" 黄泉津大神 (แม้ว่าจะมีประตูทางออกอื่น แต่พญายมก็คงไม่อนุญาตให้กลับไปโลกมนุษย์อีก เพราะสามีทิ้งแล้ว) เทพอิซานามิ ผู้กลายเป็นมารดาอสูรจึงแค้นใจและว่าทุกวันขอสาปให้มีคนตาย 1 พันคน ดังนั้นเทพบิดาอิซานางิจึงว่า ถ้าทุกวันจะมีคนตาย 1 พันคน เขาก็จะบันดาลให้มีคนเกิด 1 พันห้าร้อยคนขึ้นมาทดแทน นับแต่นั้นมาวัฏจักรแห่งการตายและเกิดจึงหมุนเวียนกันไปในโลกมนุษย์ตามคำสาปของเทพอิซานามิและอิซานางิ
เมื่อออกจากนรกเทพบิดาอิซานางิก็ไปอาบน้ำแล้วให้กำเนิดเทพต่าง ๆ มากมายแต่ที่สำคัญคือ
1) พี่สาวคนโต พระสุริยเทวีอะมะเตะระซุ โอมิกามิ 天照大御神 จากตาซ้าย เทพบิดาอิซานางิให้ปกครองสวรรค์ทาคามากาฮาระ (高天原)
2) พี่ชายคนโต และสามีของพี่สาว พระจันทรเทพสึกูโยมิ 月読 จากตาขวา เทพบิดาอิซานางิให้ปกครองอาณาจักรแห่งราตรี (โยรุโนะคุนิ 夜の国/夜之国 โยรุโนะโอสึคุนิ 夜の食国)
ซูซาโนะโอะปราบยะมะตะ โนะ โอะโระชิ เป็นมังกร/งูใหญ่ 8 หัว 8 หาง
ตำนานที่ว่าเทพทั้งสามองค์เป็นลูกที่เกิดกับเทพบิดาและเทพมารดาญี่ปุ่น ว่าเพราะเหตุที่เทพซูซาโนโอะร้องไห้หาแม่ที่พ่อไม่ยอมพากลับมาด้วยเทพบิดาอิซานางิรำคาญจึงไล่ไปอยู่ที่บาดาลโลกคือ เนะโนะคาตาสึคุนิ (根の堅州国) ที่ลึกลงไปใกล้กับแดนความตายที่อยู่ของมหาเทวีของโลกแห่งความตาย "โยมัตสึโอกามิ" 黄泉津大神 ซึ่งก็คืออดีตเทพมารดาอิซานามิ
ตำนานที่เทพทั้งสามเกิดจากการอาบน้ำของเทพบิดาอิซานางิฝ่ายเดียว กล่าวว่าเพราะภาพหลังเทพพายุซูซาโนโอะก่อความวุ่นวายจนสุริยเทวีโกรธเทพซูซาโนโอะจึงหนีไปซ่อนในถ้ำ กว่าจะหาทางแก้ไขให้นางออกมาได้ โลกตกอยู่ในความมืดเป็นเวลานาน (สุริยคราส) เทพทั้งหลายเดือดร้อนมากจึงเนรเทศเทพพายุซูซาโนโอะไปอยู่แดนบาดาลดังกล่าว
การแบ่งลำดับโลกของญี่ปุ่น
โลกเบื้องบน
1) ที่ราบสูงแห่งท้องฟ้าหรือสวรรค์ทาคามากาฮาระ (高天原) ปกครองโดยอะมะเทระสุ สุริยเทวี
มีต้นไม้ศักดิ์(โกชินโบกุ ご神木/ しんぼく)
โลกเบื้องกลาง
2) บรรพชนโลก คือโลกแห่งวิญญาณของผู้ล่วงลับที่อยู่ระหว่างสวรรค์ทาคามากาฮาระกับแดนแห่งคนตายหรือนรกโยมิ คือ อาซึฮาระ โนะ นากัตสุคุนิ (葦原中国) หรือโตโยอาซึฮาระ โนะ นากัตสุคุนิ (豊葦原中国)
3) โลกมนุษย์
3.1) ตอนเช้าเวลาของพวกมนุษย์
3.2) อาณาจักรแห่งราตรี (โยรุโนะคุนิ 夜の国/夜之国 โยรุโนะโอสึคุนิ 夜の食国) เวลาของภูติผีสามารถตื่นขึ้นมาในโลกมนุษย์
โลกเบื้องล่าง
4) มหาสมุทรอุนาบาระ (海原)
- วังมังกร "รีว-งูโจ" (竜宮城, 龍宮城) ที่อยู่ของพญามังกรใต้ทะเล ใครที่ได้อยู่ในวังจะไม่แก่ ไม่ตาย เหมือนนิทานเรื่องอุราชิมะ ทาโร่ แต่เดิมว่าเป็นดินแดนที่เทพพายุซูซานาโอะปกครอง แต่ต่อมาเทพซูซานาโอะถูกเทพทั้งหลายขับไล่ไปอยู่ที่ดินแดนแห่งราก (น่าจะเทียบได้กับบาดาลโลก) ที่ใกล้กับโลกของคนตายที่มหาเทวีแห่งโลกคนตายอิซานามิซึ่งเป็นมารดาอยู่ (บางตำนานว่าเป็นแม่จริง ๆ)
5) บาดาลโลก (แดนแห่งราก) เนะโนะคาตาสึคุนิ (根の堅州国) หรือ เนะโนะคุนิ(根の国) เป็นที่อยู่ของเทพซูซานาโอะ
6) โลกแห่งคนตายหรือนรกโยมิ (黄泉) หรือโยมิโนะคุมิ ( 黄泉の国/ 黄泉ノ国)
6.1) เป็นดินแดนอยู่ใต้โลก ต้องลงไปในถ้ำพาไปใต้โลกแบบเทพอิซานางิ
6.2) มีแม่น้ำแห่งความตายขวางกัน ต้องข้ามแม่น้ำไปอีกฝากหนึ่งแบบความเชื่อเรื่องลอยโคมไฟส่งคนตาย (อาจจะได้รับจากจีน)
ภาพแสดงทัศนะการจัดเรียงโลกในตำนานของคนญี่ปุ่นใหม่ว่าโลกวิญญาณทัั้งสามห่อหุ้มโลกมนุษย์อยู่
Refer to; https://www.semanticscholar.org/paper/Images-of-the-soul-and-the-Circulatory-Cosmology-of-Yamada-Kato
ภาพแสดงจักรวาลอยู่บนหลังเต่ามีต้นไม้ศักดิ์บนสวรรค์ ของเกมในประเทศญี่ปุ่น แสดงให้เห็นอิทธิพลของอินเดีย แต่โยมิคุนิ กลับให้อยู่แทนที่บรรพชนโลก อาซึฮาระ โนะ นากัตสุคุนิ (葦原中国) ที่ว่าเป็นแดนของวิญญาณอยู่ระหว่างสวรรค์และนรก
Refer to: https://satwcomic.com/shinto-kami
เปรียบเทียบเทพจีนกับญี่ปุ่น
No.
|
Chinese
|
Japanese
|
Thai meaning
|
1.
|
ยูไล
Yulai
|
เนียวไรNyorai
|
ตถาคต
|
2.
|
กวนอิม
Kuanyin
|
กันนอน
Kannon
|
อวโลกิเตศวร
|
3.
|
หมีเล่อ
Mile
|
มิโรกุ
Miroku
|
ศรีอริยเมตตาไตรย
|
4.
|
ผู่เสียน
Puxian
|
ฟูเกน
Fugen
|
สมันตภัทระ
|
5.
|
ตี้จั๋ง
Dizang
|
จิโซ
Jizo
|
กษิติครรภะ
|
6.
|
เหวินซู
Wenshu
|
มอนจู
Monju
|
มัญชูศรี
|
7.
|
เยี้ยกวง
Yueguang
|
คักโก
Gakko
|
จันทรประภา
|
8.
|
รี้กวง
Riguang
|
นิกโก
Nikko
|
สุริยประภา
|
9.
|
ผู่สัก
Bhu- Sak
|
โบสัตโซ
Bosatso
|
โพธิสัตว์
|
10.
|
หมิงหวาง
Mingwang
|
เมียวโอ
Myo-O
|
วิทยราชา
|
11.
|
เทียนหริน
Tian ren
|
เทนบุ
Tenbu/ เตน
Ten
|
เทพ
|
12.
|
อาเซียวหลัว
Axiulao
|
อาซูร่า
Ashura
|
อสูร
|
13.
|
เซียน
Xian
|
คามิ
/ กามิ kami
|
เซียนจีน
/ เทวดาญี่ปุ่น
|