ในสมัยโบราณในชนบทที่ห่างไกลความเจริญ ยังมีหนุ่มยากจนนิสัยเกียจคร้านคนหนึ่งชื่อ "โต้ง" เป็นคนเจ้าเล่ห์ ชอบเที่ยวยืมเงิน ก่อหนี้สินไปทั่ว เมื่อไม่มีเงินใช้ให้เขาจนถูกนักเลงและคนรับจ้างทวงหนี้มารุมตีบ่อยเข้าก็คิดแค้นใจ วันหนึ่งจึงไปหาเพื่อนที่เคยยืมเงินมาแต่ไม่เคยได้ใช้ชื่อ "แจ้"
โต้ง: ไอ้แจ้วันนี้ข้าจะเอาเงินที่ยืมแกไปมาใช้ใหอยู่...เปล่าวะ!
แจ้: อยู่ ๆ ไม่ได้เจอกันนาน นึกว่าหนีหนี้ไปแล้ว ขอบใจที่เอาเงินมาคืนนะ
โต้ง: ได้เลยแต่ก่อนที่ข้าจะคืนเงินแก ๕ หมื่น แต่ข้าไปอบรมทำสมาธิที่ถ้ำหลวงมาทำให้ข้าระลึกชาติได้ว่าชาติที่แล้วแกยืมเงินข้าไปแสนหนึ่งดังนั้นแกต้องใช้เงินข้ามาแสนหนึ่งก่อน เพราะแกยืมเงินข้ามานานมากแล้ว ตั้งชาติที่แล้ว
แจ้: หา! ชาติที่แล้วตั้งแสนหนึ่งแล้วข้าจะไปเอามาจากไหน?
ด้วยความซื่อ นายแจ้จึงปรึกษากับภรรยาให้ลูกสาว "ทองกวาว" ที่พวกเขามีไปเป็นทาสขัดดอก แล้วนายโต้งก็พา "ทองกวาว" ลูกสาวเพื่อนที่เดินร้องไหตามไป ด้วยความสะใจ แม้ว่าเพื่อนคนนี้จะไม่ใช่คนจ้างนักเลงมาทำร้ายเขาก็ตามแต่เขาก็อิจฉานายแจ้ที่เป็นคนดีมีครอบครัวที่ดี อยู่ดีมีความสุขกว่าเขา แกมันผิดเองที่มีกูเป็นเพื่อน นายโต้งคิด
ต่อมาเขาเดินไปพบนักเลงโตดูน่ากลัวก็เข้าไปผูกมิตรอ้างว่าตนระลึกชาติได้ว่า นักเลงคนนั้นเคยเป็นพี่ชายเขาเมื่อชาติที่แล้ว นายโต้งยังให้นางทองกวาวลูกสาวนายแจ้ให้เป็นเมียนักเลงหัวไม้นั้นและชวนกันไปบ้านเศรษฐีที่ตนยืมหนี้มาก้อนโต
(ที่บ้านเศรษฐี)
เศรษฐี: อ้าวนายโต้งไม่เห็นมานานเอาเงินมาใช้หนี้ข้าหรือ?
นายโต้ง : ใช้แล้วจะใช้ให้หมดทั้งต้นและดอกเลย แต่ก่อนอื่นท่านเศรษฐีต้องใช้หนี้ข้ามาก่อน
เศรษฐี : หนี้อะไร?
นายโต้ง : ก็ชาติที่แล้วท่านเศรษฐียืมเงินข้ามาปลูกบ้าน และสัญญาว่าชาตินี้จะมอบบ้านของท่านให้ข้าไง?
เศรษฐีไม่ได้เชื่อนายโต้งแต่ก็ถูกนักเลงหัวไม้ที่มากับนายโต้งขับไล่ออกจากบ้านไป แต่นั้นมานายโต้งก็ใช้วิธีอ้างชาติที่แล้วหลอกคนที่เชื่อให้ส่งทรัพย์สมบัติต่าง ๆ มาให้โดยมีนักเลงใหญ่ที่เขาอ้างว่าเป็นพี่ชายในชาติที่แล้วให้ท้ายดังนั้นแม้คนที่ไม่เชื่อก็จำต้องมอบทรัพย์สมบัติ หรือลูกเมียให้ด้วยความหวาดกลัว เพราะถูกขู่บังคับจากนักเลงโตจนบ้านของนายโต้งที่ยึดมาจากเศรษฐีที่เคยจ้างนักเลงมาท่วงหนี้เขากลายเป็นซุ้มโจรที่มีนายโต้งเป็นมันสมอง มีอำนาจรองจาก นักเลงใหญ่ไร้สมองผัวนางทองกวาวเท่านั้น
แต่วันหนึ่งนายโต้งเดินผ่านไปพบคนเลี้ยงม้าตัวงามก็นึกอยากได้ ก็เข้าไปหาบอกคนเลี้ยงม้าว่า และว่าตนนั้นระลึกชาติได้และกล่าวว่า "ม้าตัวนี้เคยน้องชายข้ากลับชาติมาเกิด" แล้วบังคับให้คนเลี้ยงม้ามอบม้านั้นให้กลับเขา แต่ด้วยความพยศของม้า และถึงเวลาที่กรรมมาตามทัน เมื่อนายโต้งผู้เจ้าเล่ห์แสนกลขึ้นขี่ม้าไปได้ไม่นาน ม้านั้นก็สะบัดเขาตกลงมาตาย
เมื่อวิญญาณของนายโต้งไปถึงนรก นายโต้งก็กล่าวกับพญายมว่า "ท่านรู้ไหมว่าท่านเคยเป็นหนี้ผมมาตั้งแต่ชาติที่แล้ว หลายอสงไขย"
ที่มา https://www.scoop.it/t/citec-food-for-thought/p/3039195170/2012/10/20/-
โต้ง: ไอ้แจ้วันนี้ข้าจะเอาเงินที่ยืมแกไปมาใช้ใหอยู่...เปล่าวะ!
แจ้: อยู่ ๆ ไม่ได้เจอกันนาน นึกว่าหนีหนี้ไปแล้ว ขอบใจที่เอาเงินมาคืนนะ
โต้ง: ได้เลยแต่ก่อนที่ข้าจะคืนเงินแก ๕ หมื่น แต่ข้าไปอบรมทำสมาธิที่ถ้ำหลวงมาทำให้ข้าระลึกชาติได้ว่าชาติที่แล้วแกยืมเงินข้าไปแสนหนึ่งดังนั้นแกต้องใช้เงินข้ามาแสนหนึ่งก่อน เพราะแกยืมเงินข้ามานานมากแล้ว ตั้งชาติที่แล้ว
แจ้: หา! ชาติที่แล้วตั้งแสนหนึ่งแล้วข้าจะไปเอามาจากไหน?
ด้วยความซื่อ นายแจ้จึงปรึกษากับภรรยาให้ลูกสาว "ทองกวาว" ที่พวกเขามีไปเป็นทาสขัดดอก แล้วนายโต้งก็พา "ทองกวาว" ลูกสาวเพื่อนที่เดินร้องไหตามไป ด้วยความสะใจ แม้ว่าเพื่อนคนนี้จะไม่ใช่คนจ้างนักเลงมาทำร้ายเขาก็ตามแต่เขาก็อิจฉานายแจ้ที่เป็นคนดีมีครอบครัวที่ดี อยู่ดีมีความสุขกว่าเขา แกมันผิดเองที่มีกูเป็นเพื่อน นายโต้งคิด
ต่อมาเขาเดินไปพบนักเลงโตดูน่ากลัวก็เข้าไปผูกมิตรอ้างว่าตนระลึกชาติได้ว่า นักเลงคนนั้นเคยเป็นพี่ชายเขาเมื่อชาติที่แล้ว นายโต้งยังให้นางทองกวาวลูกสาวนายแจ้ให้เป็นเมียนักเลงหัวไม้นั้นและชวนกันไปบ้านเศรษฐีที่ตนยืมหนี้มาก้อนโต
(ที่บ้านเศรษฐี)
เศรษฐี: อ้าวนายโต้งไม่เห็นมานานเอาเงินมาใช้หนี้ข้าหรือ?
นายโต้ง : ใช้แล้วจะใช้ให้หมดทั้งต้นและดอกเลย แต่ก่อนอื่นท่านเศรษฐีต้องใช้หนี้ข้ามาก่อน
เศรษฐี : หนี้อะไร?
นายโต้ง : ก็ชาติที่แล้วท่านเศรษฐียืมเงินข้ามาปลูกบ้าน และสัญญาว่าชาตินี้จะมอบบ้านของท่านให้ข้าไง?
เศรษฐีไม่ได้เชื่อนายโต้งแต่ก็ถูกนักเลงหัวไม้ที่มากับนายโต้งขับไล่ออกจากบ้านไป แต่นั้นมานายโต้งก็ใช้วิธีอ้างชาติที่แล้วหลอกคนที่เชื่อให้ส่งทรัพย์สมบัติต่าง ๆ มาให้โดยมีนักเลงใหญ่ที่เขาอ้างว่าเป็นพี่ชายในชาติที่แล้วให้ท้ายดังนั้นแม้คนที่ไม่เชื่อก็จำต้องมอบทรัพย์สมบัติ หรือลูกเมียให้ด้วยความหวาดกลัว เพราะถูกขู่บังคับจากนักเลงโตจนบ้านของนายโต้งที่ยึดมาจากเศรษฐีที่เคยจ้างนักเลงมาท่วงหนี้เขากลายเป็นซุ้มโจรที่มีนายโต้งเป็นมันสมอง มีอำนาจรองจาก นักเลงใหญ่ไร้สมองผัวนางทองกวาวเท่านั้น
แต่วันหนึ่งนายโต้งเดินผ่านไปพบคนเลี้ยงม้าตัวงามก็นึกอยากได้ ก็เข้าไปหาบอกคนเลี้ยงม้าว่า และว่าตนนั้นระลึกชาติได้และกล่าวว่า "ม้าตัวนี้เคยน้องชายข้ากลับชาติมาเกิด" แล้วบังคับให้คนเลี้ยงม้ามอบม้านั้นให้กลับเขา แต่ด้วยความพยศของม้า และถึงเวลาที่กรรมมาตามทัน เมื่อนายโต้งผู้เจ้าเล่ห์แสนกลขึ้นขี่ม้าไปได้ไม่นาน ม้านั้นก็สะบัดเขาตกลงมาตาย
เมื่อวิญญาณของนายโต้งไปถึงนรก นายโต้งก็กล่าวกับพญายมว่า "ท่านรู้ไหมว่าท่านเคยเป็นหนี้ผมมาตั้งแต่ชาติที่แล้ว หลายอสงไขย"
ที่มา https://www.scoop.it/t/citec-food-for-thought/p/3039195170/2012/10/20/-
