ได้ถกกับพระท่านรูปหนึ่งว่าปัญญาหรือศรัทธาสำคัญกว่ากัน
ความจริงก็สำคัญทั้งสองอย่าง แต่ศรัทธาที่ถูกต้อง
ควรเกิดขึ้นเพราะมีฐานจากปัญญา (ดวงตาเห็นธรรม) แล้วจึงศรัทธา
ไม่เช่นนั้นจะกลายเป็นงมงาย
อนึ่งศรัทธาสามารถช่วยทำให้เกิดศีล สมาธิได้ แต่ท้ายที่สุดสิ่งที่จะตัดกิเลสได้ดีที่สุดคือปัญญา
การที่ใช้ศรัทธานำปัญญา ถ้าเป็นการหมายถึงว่ามีศรัทธาก่อนปัญญาก็ยังดี
แต่ถ้าหมายถึงมีแต่ศรัทธาเหนือปัญญา หรือมากกว่าปัญญา ก็ควรจะทบทวนว่าเป็นศรัทธาจริงหรือไม่ หรือเป็นแค่งมงาย
เพราะศรัทธาที่แท้จริงควรเกิดจากรากฐานแห่งปัญญา จึงเป็นศรัทธาที่ปลอดภัย ไม่ถูกใครใช้เป็นเครื่องมือได้ ไม่อันตราย และไม่เป็นศรัทธาที่ทำร้ายใคร
(ธรรมะ คือความจริงที่ใคร ๆ ก็รู้ แต่จะทำตามได้หรือไม่เป็นอีกเรื่องหนึ่ง)
ปล. ในที่นี้ศรัทธา ไม่ได้แปลว่าความดี นอกจากศรัทธาที่เกิดจากปัญญา และปัญญาในที่นี้หมายถึงปัญญาเห็นธรรม รู้เท่าทันโลก ไม่ใช่ปัญญาที่เห็นแก่ตัว
.....
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น