วันเสาร์ที่ 6 มิถุนายน พ.ศ. 2558

โลกนี้ใช่ของหงส์ทองพญาเดียว

มังกร คือตัวเงินตัวทอง เหมราช คือนกแร้ง หัสดีลิงค์ คือไก่งวง จักรวาก คือนกเป็ดน้ำ?
........................

ภาพที่ ๑ ภาพพระพรหม ศิลปะอินเดียใต้
ที่มา http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/d/d3/Brahma_deva.JPG
..........................

พระราชวรวงศ์เธอกรมหมื่นพิทยาลงกรณ (๒๕๑๘:๓๖-๓๙)ได้กล่าวไว้ในพระนิพนธ์เรื่อง “สามกรุง” ว่า
........................
มังกรเป็นชื่อใช้................เชิงแฝง.......ด้วยนา
ขึ้นเย่าเราขยะแขยง.........โยคเปลี้ย
ยังย้ายอุบายแปลง..........นามเปลี่ยน
ชื่อที่จริงคือเหี้ย..................โหดร้ายมลายสิ้นฯ
(พระราชวรวงศ์เธอกรมหมื่นพิทยาลงกรณ ,๒๕๑๘:๓๖)
........................ฯลฯ

ภาพที่ ๒ ภาพพระวรุณ ศิลปะอินเดียใต้
ที่มา https://padmanabhasharma.files.wordpress.com/2012/03/dieu-varuna.jpg

..................

หัสดีลงค์...หนึ่งนั้น..............นามนก
มีหัสด์คืองวงงก.................เงิ่นเมื้อ
นึกเห็นเช่นวิหค...................ตุรไก่
ไทยเรียกไก่งวงเนื้อ............นุ่มแท้แดเกษมฯ
เป็ดพราหมณ์นามหนึ่งนั้น.....จักรวาก
ไทยเรียกนกจากพราก..........ไม่พลั้ง
นามขานห่านแดงหลาก.......อีกเล่า
ทั้งนกทั้งเป็ดทั้ง...................ห่านพร้อมเพรานามฯ
(พระราชวรวงศ์เธอกรมหมื่นพิทยาลงกรณ ,๒๕๑๘:๓๙)
อนึ่งหงษ์เป็นชื่อใช้..................จำบัง....นามนา
เกาะเย่าเราชิงชัง...................ชื่อแกล้ง
พูดเพี้ยนเปลี่ยนนามดัง..........เหมราช
ชื่อที่จริงคือแร้ง.......................โหดร้ายมลายผลาญฯ
(พระราชวรวงศ์เธอกรมหมื่นพิทยาลงกรณ ,๒๕๑๘:๓๙)

ภาพที่ ๓ ภาพหงส์มังกรจีน  ศิลปะปลายราชวงศ์ชิง
ที่มา http://www.home.co.th/images/img_v/HaveHome/28/2012_3_8_13_47_24.jpg


"""""""""""""""""""""""""""""
พระราชวรวงศ์เธอกรมหมื่นพิทยาลงกรณ(๒๕๑๘:๓๔๘) ให้คำอธิบายว่า
คติไทยเก่าถือกันมาจนบัดนี้ว่า เหี้ยขึ้นบ้านเป็นอัปมงคลใหญ่ มันขึ้นบ้านใครก็พยายามปัดป้องอัปมงคลโดยวิธีที่เรียกมันว่ามังกร คงจะทำให้เสียวไส้น้อยลง หรือมิฉะนั้นยอให้ถูกใจมันเพื่อให้มันถอยอัปมงคลไปเสีย
............................
อัปมงคลใหญ่อีกอย่างหนึ่ง คือแร้งเกาะหลังคาเรือนหรือเข้าบ้าน ถ้าจะให้คลายอัปมงคลก็ต้องเรียกมันว่าพญาหงส์ ต้องกล่าวสรรเสริญแลจุดธูปเทียนบูชา
.........................
อ้างอิง
พิทยาลงกรณ,กรมหมื่น.พระราชวงศ์เธอ.(๒๕๑๘).สามกรุง.กรุงเทพฯ:คลังวิทยา.

อนึ่ง ต้องพิจารณาว่าหงษ์เป็นคำบาลีสันสกฤตมากก่อนที่คนไทยจะไปลากเข้าความกับหงส์ หรือนกเพลิงในความเชื่อจีน (คนละหงส์กัน)


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น